Water
waarin
ik speel
waaruit
ik zwaai
waarvan ik drink
waarvan ik drink
waarin ik onderga
kopje onderga
slokken salmonella
drink en vrolijk zwaai
naar de overkant.
Waarin ik zink
waarin ik zak
tot mijn knieën
ronde rivierkeien
raken.
Waarin ik bovenkom,
oneindige lucht
in mijn longen.
Waarin ik zak
en opstijg,
zak en opstijg,
waaruit ik nog steeds
zwaai,
krachteloos
tot ik gezien
wordt,
ondergaand
zoals de zon,
ondergaand
tot ik eindelijk
de oever op
getrokken wordt.
Water waarin
ik nog durf
duikelen,
voor ik misschien
weer kopje onderga
tot ik mezelf red.
Hilde Droogné
Geen opmerkingen:
Een reactie posten