 |
| Zelfportret Hilde Droogné |
Pak me in
Pak me in,
in wat je vraagt.
in wat je vraagt van me.
Pak me in!
Pak me uit,
Pak me uit,
Pak me uit,
Snel uit.
Pak me uit
en gooi me
-ongezien, weg,
zoals je doet
alsmaar doet
met wat je anders is,
in me,
anders dan
je had kunnen zijn.
Stuur me weg,
stuur me weg,
stuur me weg,
ver weg,
naar een andere planeet,
een andere plek
dan waar jij woont,
ongestoord wilt
verder wonen.
Pak je in
pak je in
pak je in,
steeds maar in hetzelfde liedje in
steeds maar in dezelfde verpakking
steeds maar in dezelfde beweging,
in jezelf,
met dezelfden rond je.
Weiger me
te ontvangen,
En ik zal wonen
op die andere planeet:
je hoofd, je handen, je buik.
En ik zal er dansen,
wist je dat nog niet?
tot je ogen oplichten
en je handen aannemen
en je buik rust,
eindelijk rust.
Pak me uit,
en ik geef je ogen, handen en een buik
die anders dan jij,
jij zullen zijn!
Hilde Droogné
