Dat er lucht was

Dat er lucht was
nog lucht
dat er lucht was
die mijn longen deed dicht klappen
lucht om te eten
en in zwijm te vallen tussen de stront
die overblijft als ze mindert
steeds mindert
en de aarde verandert

Dat er lucht was
nog lucht
nog lucht was
om met open vingers te aaien
voor ik in zwijm viel
De uitgang nabij
om ver te raken

Dat er lucht was
nog lucht
nog lucht was
nog lucht genoeg was
om ver genoeg te raken
van de uitgang
die er geen was

Lucht
waarin ik opging

Hilde Droogné

Foto: Hilde Droogné, Oradour-sur-Glane, Frankrijk

Dat het geweest is

Dat het geweest is
sterren die maan werden
en ons lazen als lichtgewichten

Dat het ver
en onverschrokken
in mijn handen lag
die zich uitstrekten
en maan werden die sterren werden
en lichtgewichten

Zodat ze vlogen
de kloof door
de brand tegemoet
en smeulden
met ogen
als kooltjes

Hilde Droogné

Foto: Hilde Droogné