Lag het in mijn handen

Lag het in mijn handen
teer en kwetsbaar
toe.
lag het aan mijn voeten
teer en open
dicht.
lag het prikkelend
in mijn ziel
mijn adem
mijn zucht.
lag het prikkelend
aan mijn voeten
met mijn ogen open.
Heb me geprikt
met je mond
Stekels tegen je handen
opgerold
even open
voor ons stulpje toe.

Hilde Droogné

Foto: Bart De Wildeman

Was het lang geleden

was het lang geleden
die hand op mijn benen
was het lang geleden
die bloemen in mijn haar
was het lang geleden
dat ik dacht
dat het niet was.

Was het lang geleden
dat ik riep in de nacht.
Ogen huilden als wolven,
plukten bloemen uit mijn haar.

Was het lang geleden
dat ik ermee samenviel
met haar die ik werd
of andersom.

Moet het ergens hebben liggen,
in mijn verwarde ogen.
Moet het ergens hebben liggen,
in mijn handen die genen
plukken van de overkant.

Mijn ogen vallen
op de bloemen
in je hand.

Hilde Droogné

Foto: Hilde Droogné