Ik wacht,
het wachten moe,
en pluk,
het rapen moe,
en raap,
het plukken moe,
en moe,
leg ik me neer,
en wacht, en wacht,
tot het appels regent,
en maneschijn,
zodat ik kan dansen,
en minnen,
en rapen,
en verliezen
wat ik wou,
zodat ik kan opstaan,
en vrij de berg tegemoet kan,
zonder vallen,
zonder moeheid,
maar met volle handen,
in de maneschijn.
Hilde Droogné
Geen opmerkingen:
Een reactie posten